تأثیر محیط کشت، منبع کربن و طیف نور در نوساقه زایی و شیوه تیمار اکسین در ریشه زایی پایه رویشی gisela ۶

هدف: به منظور بومی سازی و بهینه سازی ریزازدیادی گزیلا 6، یکی از پایه های مفید اکثر گونه های هسته دار به‏ویژه گیلاس، اثر نوع محیط کشت، منبع کربن، نور و شیوه کاربرد اکسین در نوساقه زایی و ریشه زایی مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش ها: تاثیر مستقل6 نوع محیط کشت، 5 منبع کربن و 3 طیف نور همراه با غلظت های مختلف ba و iba با استفاده از جوانه های جانبی به‏عنوان ریزنمونه روی میزان نوساقه زایی و طول نوساقه ها مطالعه گردید. درصد ریشه زایی، تعداد و طول ریشه ها به دو روش: پالسینگ پایه نوساقه ها در 1 میلی‏گرم در لیتر محلول iba و naa در زمان های متفاوت و کشت نوساقه ها در محیط جامد حاوی  6 غلظت از هورمون های iba و naa بررسی شد. نتایج: ms مناسب ترین محیط کشت بوده و بیشترین تعداد و طول نوساقه به‏ترتیب در ms حاوی 30 گرم در لیتر شکر معمولی (80/3 نوساقه) و ساکارز (56/7 میلی متر) به‏دست آمد.  نور سفید و نور قرمز  به ترتیب بیشتر در تعداد نوساقه زایی و طول نوساقه ها موثر می باشد. بیشترین تحریک ریشه زایی در روش پالسینگ در حضور1 میلی‏گرم در لیتر iba در مدت 10 و 20 دقیقه اتفاق افتاد. نتیجه گیری: شرایط بهینه رشد در مرحله ازدیاد نوساقه عبارت بود از کشت ریزنمونه ها در  محیط ms حاوی شکر معمولی و bap 1 میلی‏گرم در لیتر تحت نور سفید و استفاده از روش پالسینگ نوساقه ها در محلول هورمون iba برای ریشه زایی